Αλεξάνδρα Στεργίου: “Μου αρέσει να ζω τη ζωή μου έντονα και με πάθος”
Συνέντευξη στην Κατερίνα Δημητρακοπούλου
10/03/25
Η Αλεξάνδρα Στεργίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος της ανωτέρας δραματικής σχολής του Ιάσμου, παράλληλα φοίτησε στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών στο τμήμα της Θεολογίας. Παρακολούθησε σεμινάρια Δημιουργικής Γραφής στο ΙΕΚ Δέλτα, απ’ όπου και εκδόθηκε το βιβλίο της που συμμετείχε σαν συγγραφέας « 13 alter ego ». Έγραψε το πρώτο της θεατρικό έργο, με τίτλο « Φτου και βλέπω», το οποίο τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο καλύτερης παράστασης από το recycled και behive festival.
Αυτή την περίοδο την συναντάμε στην παράσταση “Μην περάσεις το ποτάμι” στο Θέατρο Αλκμήνη όπου ενσαρκώνει την Βάγια, μια γυναίκα που φανερώνει την ανισότητα των δύο φύλλων άντρας-γυναίκα εκείνης της εποχής, βιώνοντας έναν κακοποιητικό γάμο, και προσδοκώντας τον Έρωτα στην πλέρια μορφή του. Με αφορμή αυτή την παράσταση μας μίλησε για το θέατρο και τις φιλοδοξίες της, για το πόσο έχει αλλάξει η θέση της γυναίκας στην σύγχρονη εποχή αλλά και για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο.
– Θα θέλαμε να μας μιλήσετε για την Αλεξάνδρα για να σας γνωρίσουμε καλύτερα.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Είμαι απόφοιτος της ανωτέρας δραματικής σχολής του Ιάσμου. Φοίτησα στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών στο τμήμα της Θεολογίας. Ολοκλήρωσα τον σεμιναριακό κύκλο Δημιουργικής Γραφής στο ΙΕΚ Δέλτα, απ’ όπου και εκδόθηκε το βιβλίο που συμμετείχα σαν συγγραφέας «13 alter ego». Στη συνέχεια έγραψα το δικό μου θεατρικό έργο, με τίτλο «Φτου και βλέπω», το οποίο τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο καλύτερης παράστασης από το recycled και behive festival. Παρακολούθησα διάφορα σεμινάρια σχετικά με το θέατρο και έχω κάνει, μαθήματα φωνητικής.
– Τη φετινή σεζόν ερμηνεύετε τη Βάγια στη θεατρική παράσταση “Μην περάσεις το ποτάμι”. Η ηρωΐδα του ομώνυμου μυθιστορήματος έγινε ηρωΐδα θεατρικού έργου. Πως την προσεγγίσατε; Υπήρξε κάτι που σας δυσκόλεψε; Αισθανθήκατε να έχετε κοινά με τη Βάγια;
Η Βάγια είναι ένα κορίτσι, όλο φρεσκάδα, ζωντάνια και ευαισθησία, έτοιμη να ζήσει τα όνειρα της και να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο. Δυστυχώς οι περιστάσεις, θα την αναγκάσουν να ενηλικιωθεί απότομα και να γνωρίσει τη ζωή με τον πιο σκληρό τρόπο. Πάντα προσπαθώ να μπω στον ψυχισμό του κάθε ρόλου και να αρχίζω να σκέφτομαι και να πράττω όπως ο εκάστοτε χαρακτήρας. Από τη στάση του σώματος έως και τον τρόπο που μιλά. Υπήρχαν αρκετά δύσκολες και έντονες σκηνές που απαιτούσαν κινησιολογική καθοδήγηση, όμως με τη βοήθεια του χορογράφου μας Κωνσταντίνου Κατσούδα και της σκηνοθέτιδός μας, Κατερίνα Μαντέλη, καταφέραμε να τις βγάλουμε σε πέρας. Η ευαισθησία της Βάγιας είναι κάτι που αγγίζει και τον δικό μου ψυχισμό, απλώς λόγω των περιστάσεων της καθημερινότητας αναγκάζομαι να είμαι πιο σκληρή και δυναμική και ίσως να έχω μάθει να κρύβω τις ευαισθησίες μου ώστε να μην αφήνω το περιθώριο εκμετάλλευσης.
– Σήμερα και μετά το #metoo πιστεύετε ότι έχει αλλάξει κάτι στην αντιμετώπιση της γυναίκας;
Δεν θα έλεγα ότι έχει αλλάξει ολοκληρωτικά όπως θα έπρεπε. Σίγουρα κάποιοι θορυβήθηκαν.. Δυστυχώς όμως κανένας δεν τιμωρήθηκε όπως θα του άξιζε για τις πράξεις του. Υπάρχει ακόμα πολύ σαπίλα που πρέπει να καθαρίσει και πολλές άσχημες συμπεριφορές που πρέπει να εξαλειφθούν!
– Τι σας ενθουσιάζει περισσότερο, η ερμηνεία ενός ρόλου ή η συγγραφή ενός θεατρικού έργου;
Το καθένα έχει τη δίκη του μαγεία. Η δημιουργία ενός ρόλου που γεννάται από τη δίκη σου πένα είναι κάτι το οποίο σε συνεπαίρνει, ποσο μάλλον όταν το βλέπεις να παίρνει μορφή πάνω στη σκηνή. Θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου περισσότερο ως ηθοποιό καθώς είναι η κύρια ιδιότητά μου. Η ενέργεια της σκηνής είναι κάτι που μου προκαλεί δέος και χαίρομαι όταν κάθε φορά μεταμορφώνομαι και λέω την αλήθεια κάποιου άλλου, σε έναν χώρο που για μένα είναι ανάσα, το θέατρο!
– Το “Φτου και βλέπω” το οποίο συγγράψατε με τον Μάνο Σφυράκη έχει ήδη παρασταθεί. Ετοιμάζεται κάτι άλλο; Έχετε παρακολουθήσει μαθήματα θεατρικής γραφής;
Έχω γράψει αρκετά ποιήματα και κάποια μικρά διηγήματα. Αυτή την περίοδο ασχολούμαι κυρίως με την υποκριτική. Υπάρχει η σκέψη να συγγράψω κάτι νέο που προς το παρόν το πλάθω στο μυαλό μου. Θέλω τα έργα μου να έχουν πάντα κάτι να πουν, να αφυπνίσουν και να είναι τροφή για σκέψη!
Έχω παρακολουθήσει μαθήματα δημιουργικής γραφής ώστε πέρα από την αγάπη που βάζω στη γραφή μου, να μάθω και τη σωστή δομή ενός συγγράμματος, είτε μυθιστορηματικού είτε θεατρικού!
– Η τηλεόραση έχει ενεργό ρόλο στην καριέρα σας. Ο κινηματογράφος σας ενδιαφέρει;
Φυσικά και με ενδιαφέρει! Είναι ένας χώρος που θέλω να εξερευνήσω περισσότερο και να εκπαιδευτώ, καθώς έχει αρκετές διαφορές από την υποκριτική στο θεάτρου.
– Υπάρχει κάποιο μότο ή λαϊκή ρήση ή φράση που σας εκφράζει;
Είναι ένα απόφθεγμα του Καζαντζάκη, που θεωρώ ότι με αντιπροσωπεύει.
« Ό,τι επιθυμείς να το φωνάζεις δυνατά, αγρίμι να γίνεσαι. Δεν ταιριάζει η μετριότητα με τη λαχτάρα.
Μου αρέσει να ζω τη ζωή μου έντονα και με πάθος να βουτάω σ’αυτή!
Να παλεύω για ό,τι αγαπώ!
– Αρκεί η φοίτηση σε μία δραματική σχολή για να ξεχωρίσει ένας ηθοποιός;
Η φοίτηση σε μια δραματική σχολή για κάποιον που θέλει να γίνει ηθοποιός είναι απαραίτητη αλλά όχι και αρκετή. Από κει και πέρα είναι στο χέρι του κάθε ηθοποιού να δουλέψει με τα εργαλεία, που θα του δώσει η σχολή και να τα εξελίξει. Να συνεχίσει να δουλεύει με τον εαυτό του. Να παρακολουθεί θέατρο, ταινίες, να διαβάζει, να εξασκείται συνεχώς και να δοκιμάζει καινούργια πράγματα.
– Πέρυσι ερμηνεύσατε τη θεά Ήρα στην παράσταση “Ηρακλής-Οι δώδεκα άθλοι” σε κείμενο και σκηνοθεσία Μπίλιως Κωνσταντοπούλου, που έκανε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα. Θέλετε να μας μιλήσετε για αυτή την εμπειρία;
Είμαι ακόμα στη συγκεκριμένη παράσταση σταθερά στην Αθήνα και σε κάποιες πόλεις εκτός για τον χειμώνα. Η περιοδεία του καλοκαιριού είχε αρκετές δυσκολίες αλλά και όμορφες στιγμές που μου έμαθαν πολλά πράγματα. Είναι μια δουλειά που έχει γίνει με πολύ κόπο καθώς είναι αρκετά απαιτητική στα υλικά που είχαμε να δουλέψουμε. Όμως σε όλη τη διαδικασία, δεν ξεχνάω να προσθέτω πάντα τη χαρά.
– Υπάρχουν σχέδια για το φετινό καλοκαίρι, τη νέα θεατρική σεζόν;
Υπάρχουν κάποιες συζητήσεις αλλά ακόμα είναι όλα ρευστά!
– Μια ευχή – προσδοκία για το μέλλον σας, για τους συνανθρώπους σας.
Να προσπαθούμε καθημερινά για το σύνολο και τον διπλανό μας. Να μη φοβόμαστε να κάνουμε κάτι διαφορετικό από αυτό που κάνουν όλοι για να μη μας πουν αντισυμβατικούς. Να μιλάμε, να παλεύουμε όσο και όπως μπορούμε. Να πηγαίνουμε κόντρα σε ό,τι σάπιο επικρατεί. Να αλλάζουμε, να εξελισσόμαστε!
Πάνω απ’ όλα να μην ξεχνάμε να είμαστε άνθρωποι!
Ευχαριστούμε πολύ