Η Άποψή μας για την παράσταση “Έρως μονόπτερος, ο πλάνης” σε σκηνοθεσία Γεράσιμου Γεννατά

Γράφει η Ελένη Αντωνίου
28/11/22

“Ευτυχές ανοσιούργημα ή πώς να μετατρέψετε την Πέμπτη σας σε μια σαρκαστική ενδοσκόπηση”

Μία ηθοποιός, ένα κοντραμπάσο, είκοσι ρόλοι, διαδοχικά κεφάλαια ενός ερωτικού καταλόγου και φύγαμε!

Ένα μικρό θεατρικό θαύμα συντελείται κάθε Πέμπτη στο μικρό θέατρο του Κεραμεικού. Η Μαρία Φλωράτου, υπό τη σκηνοθετική μπαγκέτα του Γεράσιμου Γεννατά, μας καλωσορίζει σε μια “γευστική” ερωτική περιήγηση οξύνοντας τις ευαίσθητες κεραίες των απανταχού ερωτοχτυπημένων και ερωτοπληγωμένων.

Οι δημιουργοί έχοντας συρράψει ένα ανόσιο, καθόλα μη σοβαροφανές, κείμενο εκκινώντας από τις παρυφές της παγκόσμιας λογοτεχνίας, το εμπλουτίζουν με σαρδόνια σατυρικά σχόλια ταξιδεύοντας τον θεατή σε μια διασκεδαστική ενδοσκόπηση με ψυχαναλυτικούς όρους με στόχο την ανακούφιση.

Το μουσικοθεατρικό βαριετέ των Γεννατά και Φλωράτου συμπυκνώνει στοιχεία πρόζας, επιθεώρησης και stand up καταφέρνοντας να ισορροπήσει μεταξύ των θεατρικών μπουλουκιών και του Πλουτάρχου.

Τα αποσπάσματα από τη Θεογονία και την Ευριπίδεια Μήδεια συνυφαίνονται με τις πλούσιες μουσικές ακολουθίες του Τσιτσάνη, του Έλβις και του Νικ Κέηβ, ενώ ακούγονται οι ερωτικές επιστολές της Μάτσης Χατζηλαζάρου και τα ποιήματα του Περικλή Γιαννόπουλου, τα οποία βρίσκονται σε άμεση συνομιλία με την ποίηση του Πούσκιν και του Γρυπάρη.

Η καλώς εννοούμενη “αόρατη” σκηνοθεσία του Γεννατά έδωσε τον χώρο και τον χρόνο σε μια πολυπρισματική ερμηνεύτρια να αποκαλύψει ερμηνευτικές ποιότητες και κώδικες σε επίπεδο δεξιοτεχνίας. Η Μαρία Φλωράτου κατάφερε να ελιχθεί ανάμεσα στους πολλαπλούς ρόλους που ανέλαβε, δημιουργώντας μια μετοπική, σχεδόν ερωτική σχέση με το προσηλωμένο κοινό.

Μια παράσταση σκηνοθετημένη με μαθηματική ακρίβέια που ανακουφίζει τον θεατή από την πολυσήμαντη σοβαροφάνεια των καιρών και τον επαναφέρει ολόκληρο στην ουσία της ψυχαγωγικής διδικασίας.