Η Άποψή μας για την παράσταση “Πυραμίδες” τη πρώτη αμιγώς ψηφιακή παράσταση του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν
Ο ενθουσιασμός μας για την αναμενόμενη πρεμιέρα του έργου Πυραμίδες του Ανδρέα Φλουράκη σε κινηματογραφική σκηνοθεσία Διαμαντή Καραναστάση υπό μορφή web παράστασης ικανοποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό. Ήταν, βέβαια, φιλόδοξο το εγχείρημα του Θεάτρου Τέχνης να παρουσιάσει μία «αμιγώς ψηφιακή παράσταση».
Στον οικείο χώρο του θεάτρου επί της οδού Φρυνίχου ο θεατής μπορεί να απολαύσει διαδικτυακά τους εννέα αγαπημένους ηθοποιούς να ερμηνεύουν τα εξαιρετικά επίκαιρα κείμενα, καθώς η όλη προσπάθεια βασίστηκε στις στατικές ερμηνείες τους και ο σκηνοθέτης αρκέστηκε σε μεγάλο βαθμό σε μία κινηματογράφηση αρχειακού υλικού.
Τα κείμενα με σειρά εμφάνισης ερμηνεύουν οι: Δημήτρης Πασσάς Μέσα, Ντάνη Γιαννακοπούλου Διαφορά ύψους, Νίκος Χατζόπουλος Ευτυχία, Κωνσταντίνα Τάκαλου Η αλήθεια, Φαίη Ξυλά Μπράιαντ Παρκ, Μιχάλης Σαράντης Γάτες, Ιωάννα Μαυρέα Κλαίρη, Μανώλης Μαυροματάκης Η Μόνικα, Λένα Κιτσοπούλου Η δεύτερη ταινία.
Δεν θέλουμε να αδικήσουμε κανέναν από τους ηθοποιούς που πραγματικά μας συγκίνησαν με την αμεσότητά τους. Υπήρχαν μαγικές στιγμές που μας έκαναν μέσα από την ερμηνεία τους να ονειρευτούμε, να ελπίσουμε, να χαμογελάσουμε, να κρυφοκοιτάξουμε τον εαυτό μας μέσα από την αποτυχία και την επιτυχία, μέσα από τη χαρά και τη λύπη. Να δούμε με άλλο μάτι τα θέλω και τα πρέπει που μας επιβάλλει η σύγχρονη πραγματικότητα.
Ξεχωρίσαμε την ερμηνεία του Μιχάλη Σαράντη στις Γάτες, από όπου είναι και η φωτογραφία που παραθέτουμε. Μεταγράφουμε και ένα μικρό απόσπασμα:
«Κάποιες κοπέλες με θέλουν,
αλλά εγώ δεν θέλω καμία.
Μόνο τα ζώα με νοιάζουν.
Στο διαμέρισμά μου στην Κοπεγχάγη έχω δεκαεπτά γατιά.
Δεν έχω πατήσει τα τριάντα
κι έχω τις συνήθειες ενός ανύπαντρου εβδομηντάρη.
Έτσι με βλέπουν οι άλλοι.
Αλλά εγώ περνάω καλά,
ζω με δεκαεφτά φίλους, μιλάω συνέχεια μαζί τους.
Τι κι αν είναι γάτες; Τι κι αν δεν κάνω σεξ;
Δεν με νοιάζει καθόλου. (…)
Αρχίζω κι ο ίδιος να συμπεριφέρομαι λίγο σαν γάτα.
Να περπατάω σαν γάτα,
να καθαρίζομαι σαν γάτα,
να κοιμάμαι σαν γάτα,
να ονειρεύομαι έτσι όπως ονειρεύονται οι γάτες.
Με τα χρόνια μοιάζω κι εγώ με γάτα. (…)
Εν τω μεταξύ οι δεκαεπτά γάτες, έχουν γίνει τριάντα επτά.
Ξέρω πως ο δρόμος που έχω πάρει δεν γίνεται ν’ αλλάξει.
Οι γείτονές μου θα με καταγγείλουν
και αργά ή γρήγορα θα καταλήξω σε ίδρυμα.
Το ξέρουν και οι γάτες μου αυτό.
Δεν τους το είπα εγώ, το κατάλαβαν από ένστικτο.
Έτσι, μια μέρα αποφασίζουν να με εξαφανίσουν,
για να με βγάλουν από τη δυστυχία μου.
Όλες μαζί.
Έχω κάνει πολλά για αυτές, το ξέρουν.
Μ’ αγαπούν.
Δεν με τρώνε γιατί πεινάνε,
αλλά για να πάρουν κάτι από μένα μαζί τους.»
Εικάζουμε πως οι συναντήσεις με τον κύριο Φλουράκη θα φώτισαν τα «σκοτεινά» σημεία των χαρακτήρων και εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται πόσο σημαντικό είναι να δουλεύουν οι ηθοποιοί το ρόλο τους με τον συγγραφέα, ο οποίος στην προκειμένη περίπτωση είναι και ο ίδιος σκηνοθέτης.
Σίγουρα πρόκειται για μία εναλλακτική πρόταση που έχει λάβει περισσότερο υπόψη τον τηλεθεατή και λιγότερο τον θεατρικό θεατή. Τέτοιες προσπάθειες πρέπει να γίνονται με γνώμονα το θέατρο και θα πρέπει να στηρίζονται, έως ότου συναντηθούμε ξανά στη θεατρική σκηνή. Τέλος, δεν έχουν παρά να ελπίσουμε, να έχουμε σύντομα την ευκαιρία να δούμε τις Πυραμίδες και σε μια κανονική θεατρική παράσταση.
Συντελεστές web παράστασης
Έργο: Ανδρέας Φλουράκης
Κινηματογραφική σκηνοθεσία-κινηματογράφηση: Διαμαντής Καραναστάσης
Art direction: Μαρία Παπαδοπούλου
Μοντάζ- ηχητική επεξεργασία: Διαμαντής Καραναστάσης
Μακιγιάζ: Μάνια Μουμτζή
Οργάνωση-εκτέλεση παραγωγής: Μαριλένα Μόσχου
Διεύθυνση επικοινωνίας: Άρης Ασπρούλης
Διεύθυνση παραγωγής: Γεωργία Σιδέρη
Ο Ανδρέας Φλουράκης έγραψε τo έργο την άνοιξη του 2020 και πριν την έναρξη των γυρισμάτων πραγματοποίησε ένα διαδικτυακό κύκλο συναντήσεων με τους ηθοποιούς πάνω στο κείμενό του. Βοηθός του σε αυτή τη διαδικασία, ήταν η Τζίτζι Μιχαηλίδη.
Της Κατερίνας Δημητρακοπούλου, 17/01/21
Πολιτιστικός συντάκτης