“Ο παππούς δεν θα ψηφίσει φέτος” της Ασημένιας Σαράφη

Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Το καλοκαίρι που μπήκε από το παράθυρο επρόκειτο να είναι για όλους αποκαλυπτικό. Στην παραθαλάσσια πόλη, όπως και στη χώρα ολόκληρη, οι πάντες είχαν καταληφθεί από τον προεκλογικό πυρετό. Ο πόλεμος της αφίσας, που μαινόταν λυσσαλέος στους τοίχους των κτηρίων, μαρτυρούσε με απόλυτη σαφήνεια το μοίρασμα του κόσμου στους δικούς μας και τους άλλους. Είναι ετούτη μία διάκριση τεχνητή ή βαθιά ριζωμένη στο παρελθόν που αγνοώ;, θα αναρωτηθεί ο Νικόλας. Εντωμεταξύ, ο πατέρας του, αφοσιωμένος από πάντα στην περισυλλογή των πεταμένων των άλλων, θα συνεχίσει να κρατά το στόμα του κλειστό και να επιμένει πως μόνη λύση υπήρξε από καταβολής κόσμου η δημοκρατικότητα και η καταλλαγή. Κι όσο για την Αλλαγή, που ευαγγελίζεται ο χαρισματικός ηγέτης του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θα προτιμήσει να μην εκφέρει άποψη καμία. Γιατί εμάς κάηκε η γούνα μας από τα πολιτικά, όπως σημείωνε συχνά-πυκνά η γιαγιά Ρόη. Εντούτοις, το καλοκαίρι θα συνεχίσει να εξελίσσεται φέρνοντας τις φεγγαράδες, τις νύχτες των πανηγυριών, τις προεκλογικές συγκεντρώσεις κι ένα θρασύ κορίτσι. Η Μαρία με τα κίτρινα, θα δώσει τότε τις πιο ταιριαστές συμβουλές για τα ζητήματα της καρδιάς, καπνίζοντας τα βαριά τσιγάρα της με το άσπρο φίλτρο. Κι όλα θα βαίνουν σχετικά ομαλώς, έως ότου καταφθάσει απροειδοποίητα ο Τσέχος παππούς. Μαζί του θα φέρει και όλες τις αιχμηρές λεπτομέρειες του συνειδητά και πεισματικά αποσιωπημένου παρελθόντος, αυτού που μοίρασε τον κόσμο στα δύο, σε μας και στους άλλους, τέσσερις δεκαετίες πιο πριν. Θα μου πεις, παππού, για τη Ζωζέτα Τόκα; Και πλείστες άλλες ιστορίες αγάπης, θριάμβου, ταπείνωσης, φόνου και εκλογικών αναμετρήσεων, από τις οποίες επίσης αποκλείστηκε. Ο παππούς είναι ένας καλός αφηγητής, που έχει όμως να διηγηθεί εξόχως σκοτεινά παραμύθια. Και μετά να αναχωρήσει οριστικά από τον επιβατικό σταθμό του καφε-ζαχαροπλαστείου «Η ομόνοια». Λίγες μέρες πριν από την πολυαναμενόμενη εκείνη Κυριακή 18 Οκτωβρίου του 1981, οπότε και άνοιξαν οι κάλπες που δέχτηκαν τα ψηφοδέλτια του, ακόμη και σήμερα, 40 ακριβώς χρόνια μετά, άδηλου και δυσερμήνευτου μέλλοντός μας.

Σύντομο βιογραφικό:
Η Ασημένια Σαράφη γεννήθηκε το 1973. Μεγάλωσε στον Άγιο Λαυρέντιο Πηλίου. Σπούδασε στο Τμήμα Φιλολογίας του Α.Π.Θ., με ειδίκευση στη Νεοελληνική Λογοτεχνία. Η μεταπτυχιακή διατριβή της εστιάζεται στη διαπλοκή μύθου και Ιστορίας στο πεζογραφικό έργο του Νίκου Μπακόλα. Εργάζεται ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση.
Έχουν κυκλοφορήσει τα βιβλία της:
– Το παράδοξο ταξίδι της εφηβείας της (Καστανιώτης 1998) – νουβέλα
– Platanus Orientalis. Οι διακλαδώσεις μιας ασυνήθιστης ιστορίας (Πατάκης 2003) – μυθιστόρημα
– Φεγγαράδα στο δέρμα (Πατάκης 2008) – διηγήματα (υποψήφιο για τα βραβεία του περιοδικού «Διαβάζω»)
– Αρόδο (Πατάκης 2011) – μυθιστόρημα