Πρόσωπο – Ηλέκτρα Τσαγκανά
Η Ηλέκτρα Τσαγκανά είναι ένα σύγχρονο νέο κορίτσι και ιδιαίτερα ταλαντούχο. Με σπουδές υποκριτκής στη Σχολή Δήλος της Δήμητρας Χατούπη, συμμετέχει φέτος σε δύο παραστάσεις. Στο studio Μαυρομιχάλη στην παράσταση “Μη με λες Φωφω” υποδύεται την Φαίδρα μια ξεπεσμένη βασίλισσα, μια γυναίκα που βίωσε και βιώνει την απόρριψη, ένα παιδί με ενθουσιασμό, που δεν το βάζει κάτω και δεν τα παρατάει..θλίβεται, απογοητεύεται κι έπειτα συνεχίζει να ελπίζει. Ας την γνωρίσουμε…
– Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς για να σας γνωρίσουμε καλύτερα
Είμαι η Ηλέκτρα Τσαγκανά, είμαι 24 χρονών, σπούδασα θέατρο στη σχολή θεάτρου Δήλος, της Δήμητρας Χατούπη και ασχολούμαι και με τα εναέρια ακροβατικά..
– Πως αποφασίσατε να γίνετε ηθοποιός;
Νομίζω η ιδέα άρχισε να τριγυρνά στο κεφάλι μου στην πρώτη λυκείου, όπου για να γλιτώσω κάποια μαθήματα γράφτηκα στο θεατρικό…δεν έκανα κάτι σπουδαίο αλλά μου άρεσε πολύ η αλληλεπίδραση με το κοινό και η αίσθηση του να κάνω τους άλλους να γελάνε..
– Είχατε κάποιον άλλο προσανατολισμό πριν ασχοληθείτε με τον χώρο;
Όχι, δεν με ενδιέφερε κάτι άλλο, με το που τελείωσα το σχολείο ξεκίνησα τη δραματική σχολή..
– Ποιο είναι το πιο σημαντικό κριτήριο όταν επιλέγετε μια συνεργασία;
Πολλές φορές η ανάγκη σου να παίξεις σε συνδυασμό με την δύσκολη κατάσταση που επικρατεί στο χώρο σε κάνει, δυστυχώς, να μην είσαι και τόσο επιλεκτικός, ειδικά στο ξεκίνημά σου..παρόλα αυτά νομίζω ότι για εμένα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο η ομάδα που θα έχω δίπλα μου..
– Αγαπημένος ρόλος, συγγραφέας, ηθοποιός;
Δεν ξέρω, έχω πολλούς!! Μου αρέσει πολύ ο Τσέχοφ, ο Μπέκετ,ο Πιραντέλο, ο Ντάριο Φο, ο Ύψεν..στους ρόλους έχω παρατηρήσει πως μου αρέσει όταν υπάρχει έντονα το στοιχείο της μεταμόρφωσης, να κάνω δηλαδή έναν άντρα, μια γριά, μ’αρέσουν οι “τύποι” ,οι “φόρμες”..όσον αφορά ανθρώπους που θα ήθελα να δουλέψω μαζί τους υπάρχουν πολλοί, αλλά το όνειρό μου είναι να δουλέψω με τον Γιάννη Οικονομίδη..
– Τι αισθανθήκατε την πρώτη φορά που βρεθήκατε στην σκηνή;
Άγχος..
– Σας έχει ποτέ απογοητεύσει το επάγγελμα που ακολουθήσατε;
Ουυυυυ…κάποιες φορές σκέφτομαι να τα παρατήσω κυρίως εξαιτίας των δυσκολιών βιοπορισμού που επικρατούν, αλλά μετά το μετανιώνω..όμως δεν είναι το ίδιο το επάγγελμα που με απογοητεύει αλλά οι συμπεριφορές και οι τακτικές ορισμένων ανθρώπων..
– Είχατε κάποιο πρόσωπο που να λειτούργησε σαν ερέθισμα να ασχοληθείτε με τον χώρο;
Νομίζω όχι…αλλά απ τη στιγμή που μπήκα στη σχολή μέχρι και σήμερα υπάρχουν αρκετά πρόσωπα, εντός χώρου που με εμπνέουν και τα θαυμάζω..
– Πως αντιμετωπίζετε τις θετικές και πως τις αρνητικές κριτικές;
Εξαρτάται από ποιόν προέρχονται…από αυτούς που κάνουν την κριτική με καλή πρόθεση αποζητώ παρατηρήσεις και αρνητικά σχόλια γιατί με κάνουν καλύτερη..κατά τα άλλα, καταλαβαίνω πως δεν γίνεται να αρέσουμε σε όλους, οπότε προσπαθώ να ακούω μόνο το σκηνοθέτη και την ομάδα μου και να μην επηρεάζομαι πολύ ούτε απ τις θετικές, ούτε απ τις αρνητικές κριτικές..
– Ποιοι είναι οι επαγγελματικοί σας στόχοι;
Εύχομαι να βρίσκομαι σε δουλειές με όμορφους ανθρώπους που να υπάρχει επικοινωνία, καλλιτεχνική σύμπνοια και αλληλοσεβασμός..
– Τι επιθυμείτε για τον εαυτό σας σε δέκα χρόνια από σήμερα;
Δεν έχω ιδέα , οι επιθυμίες μου αλλάζουν σχετικά γρήγορα, πάντως σίγουρα να έχω κάνει ταξίδια!!!
– Πείτε μας που σας βλέπουμε αυτή την περίοδο;
Στον πατέρα του Στριντμπεργκ του Άκι Βλουτή στο θέατρο Άλφα, και στο “Μη με λες Φωφώ” του Βασίλη Αλεξάκη του Τρύφωνα Ζάχαρη στο studio Μαυρομιχάλη..το έργο είναι μια τραγική κωμωδία ή μια κωμική τραγωδία τοποθετημένη σε ένα μπεκετικό τοπίο..η Οινώνη και η Φαίδρα 2000 χρόνια μετά τον γνωστό μύθο είναι εγκλωβισμένες σε ένα νησί και περιμένουν κάτι, κάποιον να έρθει..για μένα αυτό το έργο είναι ένα έργο προσμονής, μοναξιάς ,και αγάπης..και είμαι πολύ χαρούμενη που έχω μαζί μου τον Αδριανό(την Οινώνη μου), τον Τρύφωνα( τον σκηνοθέτη μας), τον Αλέξη (τον αφηγητή μας), τον Γιώργο (το τέρας μας), την Ελένη(την σκηνογράφο μας), το Γιώργο Κ.(τα φώτα μας), τον Σάββα Γερμανό(την παραγωγή μας).
– Ποιος είναι ο δικός σας ρόλος στην παράσταση;
Στο έργο υποδύομαι την Φαίδρα..η Φαίδρα είναι μια ξεπεσμένη βασίλισσα, μια γυναίκα που βίωσε και βιώνει την απόρριψη, ένα παιδί με ενθουσιασμό, που δεν το βάζει κάτω και δεν τα παρατάει..θλίβεται, απογοητεύεται κι έπειτα συνεχίζει να ελπίζει..και δεν θα ήταν σίγουρα τίποτα χωρίς την Οινώνη της..
– Ποια είναι τα επόμενα σας επαγγελματικά βήματα;
Είμαι σε συζητήσεις για κάτι, και επίσης θα αρχίσω σπουδές πάνω στο χορό..