Συνέντευξη – Γιάννης Ισμυρνιόγλου

Συνέντευξη στον Περικλή Μπίκο
21/11/22

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Σπάρτη από όπου ξεκίνησε την μουσική του εκπαίδευση σε πολύ νεαρή ηλικία. Από το 2009 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος Αρμονίας (Λακωνικό ωδείο) – Αντίστιξης – Φούγκας (Εθνικό Ωδείο παράρτημα Σπάρτης) με καθηγητή τον Νίκο Καριώτη. Τελειόφοιτος στην τάξη του βιολιού και πτυχιούχος στην μοντέρνα κιθάρα (Εθνικό Ωδείο). Συμμετέχει σε
σεμινάρια με άξονες όπως μουσική ανάλυση – σύνθεση, διεύθυνση χορωδίας, μουσικοπαιδαγωγικά. Η διδασκαλία ήταν από πάντα πολύ σημαντικό κεφάλαιο για εκείνον και προσπαθεί μέσω συνεχών σπουδών – εκπαιδεύσεων να αναβαθμίζει τις ικανότητές του. Συνεργάζεται ως Διευθυντής παιδικών χορωδιών με το Εθνικό Ωδείο (κεντρικό, νοτίων προαστίων) και το ElSistemaGreece, ως δάσκαλος βιολιού και SectionalLeader (1α Βιολιά) στην εκπαιδευτική ορχήστρα του ElSistemaGreece και ως καθηγητής Ανώτερων Θεωρητικών στο Εθνικό Ωδείο παράρτημα Σπάρτης. Έχει εμφανιστεί σαν μουσικός αλλά και συνθέτης – ενορχηστρωτής – μαέστρος σε σημαντικούς χώρους της Ελλάδας και του εξωτερικού. Πειραματίζεται με είδη – ηχοτοπία – επεξεργασία ήχων με στόχο να ξεκλειδώσει τη φαντασία αλλά και τις ιδέες του στο μέγιστο.

– Πως ξεκίνησε η σχέση σας με τη μουσική;
Το ταξίδι αυτό ξεκίνησε από μικρή ηλικία όταν οι γονείς μου, για να δοκιμάσουν τις ικανότητές μου στο πεδίο της μουσικής, με πήγαν στην Φιλαρμονική του Δήμου Σπάρτης. Βλέποντας την εξέλιξη αλλά και την αφοσίωσή μου στο όργανο αλλά και στο σύνολο επέλεξαν να με στηρίξουν περαιτέρω κι έτσι ξεκίνησα τις σπουδές μου οι οποίες με οδήγησαν στο να ασχοληθώ επαγγελματικά με την τέχνη της μουσικής. Από τότε μέχρι και σήμερα δεν έχει περάσει μέρα που δεν έχω ασχοληθεί με αυτό που πραγματικά αγαπώ, την μουσική.

– Τι αντιπροσωπεύει για σας η μουσική;
Η μουσική, για εμένα προσωπικά, είναι ασφαλής χώρος έκφρασης και δημιουργίας όπου όλα είναι πιθανά. Είναι ο τρόπος που επικοινωνώ καταστάσεις – ιστορίες με τους ανθρώπους τις οποίες δεν θα είχα την ευκαιρία να εκφράσω διαφορετικά.

– Πως θα χαρακτηρίζατε τον ήχο σας;
Τον ήχο μου στην συγκεκριμένη παράσταση θα τον χαρακτήριζα έντονο, όχι λόγω έντασης αλλά λόγω της ιστορίας και αυτού που πραγματεύεται. Σε αρκετά σημεία της παράστασης σε κάνει να ανατριχιάζεις..

– Ποια θεωρείτε την πιο σημαντική στιγμή της καριέρας σας μέχρι σήμερα;
Όταν κάνεις έναν άνθρωπο, ένα παιδί να αισθάνεται όμορφα – πλήρης με αυτό που κάνει, με αυτό που ακούει, με τον εσωτερικό σου κόσμο που μοιράζεσαι μαζί του τότε είναι μια σημαντική στιγμή και ευτυχώς έχω ήδη αρκετές τέτοιες στιγμές στην μέχρι τώρα πορεία μου.

– Έχετε γράψει την μουσική για την παράσταση ‘Αλμυρή έρημος’ την οποία ερμηνεύετε ζωντανά στην σκηνή. Τι πραγματεύεται η παράσταση;
Η Αλμυρή έρημος είναι μια παράσταση για τον πόλεμο και την προσφυγιά. Μια παράσταση θύμησης και παρουσίασης, με ουσιαστικό τρόπο, των γεγονότων που οδήγησαν στην μεγάλη σφαγή και στον διωγμό των Μικρασιατών.

– Πως δουλέψατε για τη σύνθεση της μουσικής της παράστασης;
Τα περισσότερα μέρη δημιουργούνταν παράλληλα με την δραματουργία της παράστασης. Θέλησε όλη η ομάδα να νιώσει ότι όλα τα στοιχεία που συνεργάζονταν για να βγει το τελικό αποτέλεσμα έχουν γεννηθεί την ίδια στιγμή και με τις ίδιες συνθήκες. Φυσικά έγιναν αλλαγές αλλά βασιζόμενες πάντα στο ήδη υπάρχον υλικό.

– Πως συνομιλεί η μουσική με το κείμενο;
Ο ήχος αγκαλιάζει το κείμενο και κινείται σε απόλυτη αρμονία με αυτό, φτιάχνοντας το υπέδαφος μιας παράστασης που ο θεατής αποχωρεί γεμάτος με οπτικά – ακουστικά – συγκινησιακά ερεθίσματα.

– Τι πρόκειται να ακούσει ηχητικά αυτός που επιλέξει να παρακολουθήσει την παράσταση;
Drone Ηχοτοπία – Ambient – Παραδοσιακά Σμυρνέικα – Rock και όπως αλλιώς ερμηνεύσει ο καθένας το ηχητικό ερέθισμα που θα φτάσει στον εσωτερικό του κόσμο.

– Μελετήσατε κάποια λογοτεχνικά έργα ή κάποιες μαρτυρίες ή κάποια άλλα μουσικά έργα προτού προχωρήσετε στις δικές σας συνθέσεις;
Να σας πω την αλήθεια, δεν χρειάστηκε. Από την πρώτη φορά που διάβασα το κείμενο ήρθαν οι ιδέες και πολύ σύντομα το προσχέδιο που βασίστηκα για να γράψω την μουσική της παράστασης. Ύστερα, στις πρόβες με τις 2 υπέροχες ηθοποιούς, δοκίμασα – εξέλιξα τις ιδέες αυτές οι οποίες όμως ουσιαστικά συνδιαμορφώθηκαν από όλη την ομάδα ως προς την διάρκεια αλλά και την ποιότητά τους.

– Πόσο επίκαιρα είναι τα δικά μας βιώματα από τον συγκεκριμένο πόλεμο με τον τωρινό στην Ουκρανία αλλά και με το εν γένει φιλοπολεμικό κλίμα που επικρατεί ανά την υφήλιο;
Η παράσταση Αλμυρή έρημος δημιουργήθηκε με αφορμή τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική καταστροφή αλλά και για να περιγράψει την φρίκη του πολέμου και της προσφυγιάς. Πού να ξέραμε ότι δυστυχώς θα ήταν πιο επίκαιρη από ποτέ; Βέβαια οι πόλεμοι δεν σταμάτησαν ποτέ. Κατατρεγμένοι και ξεριζωμένοι του κόσμου (πρόσφυγες, μετανάστες) δεν σταμάτησαν ποτέ να υπάρχουν. Ανάθεμα τους αίτιους λοιπόν.

– Ποια είναι τα ερεθίσματα εκείνα που δημιουργεί η παράσταση για σκέψη στον θεατή;
Ο θεατής βλέπει πολύ καθαρά το σκληρό πρόσωπο του πολέμου και την εσωτερική μεταστροφή του ανθρώπου που βιώνει τα γεγονότα την στιγμή που συμβαίνουν ως στρατιώτης, ως κυνηγημένη/ος, ως βιασμένη/ος, ως μάνα που χάνει το παιδί της.

– Έχετε κάποια σχέδια μετά την ολοκλήρωση των παραστάσεων;
Μου έχουν γίνει κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις για παραστάσεις και τα αποτελέσματα αυτών θα ανακοινωθούν σύντομα.