Η Άποψή μας για την παράσταση «Ο Αμπιγιέρ» του Ρόναλντ Χάργουντ στο Θέατρο «Τζένη Καρέζη»

Γράφει η Κατερίνα Μπουκάλα
29/12/23

Το Σάββατο 23 Δεκεμβρίου, βρεθήκαμε στο Θέατρο Τζένη Καρέζη, όπου παρακολουθήσαμε την παράσταση «Ο Αμπιγιέρ» του Ρόναλντ Χάργουντ, σε σκηνοθεσία Κώστα Γάκη.
Το έργο παρουσιάζεται για δεύτερη χρονιά ύστερα από την περσινή του επιτυχία.
Ο «Αμπιγιέρ» είναι ένα από τα σημαντικότερα θεατρικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, γραμμένο στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα.

Τοποθετώντας την υπόθεση του έργου στο χρόνο, βρίσκεται στη σκιά του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κάπου σε μια αγγλική επαρχία και σε ένα ετοιμόρροπο θέατρο όπου ένας θίασος ετοιμάζεται να ανεβάσει την κλασική σαιξπηρική παράσταση «Ο βασιλιάς Ληρ». Το κοινό παρακολουθεί τη σχέση ενός μεγάλου ηθοποιού (Σερ) με τον Αμπιγιέρ του (Νόρμαν) καθώς και των υπόλοιπων μελών του θιάσου, ενώ παράλληλα βλέπουμε πως δημιουργείται ένα παιχνίδι ανάμεσα σε εξουσιαστή και εξουσιαζόμενο. Ταυτόχρονα μέσα από τον μικρόκοσμο των συντελεστών ενός θιάσου διακρίνουμε διαχρονικά προβλήματα που αφορούν τις ανθρώπινες σχέσεις, όπως ο φόβος της μοναξιάς, η ανάγκη για αφοσίωση, η πίστη και η αυταπάρνηση προς τον άλλο, αλλά και πως δημιουργούνται αναπόφευκτα σχέσεις αλληλεξάρτησης.

Η σκηνοθεσία του Κώστα Γάκη είναι λιτή, χωρίς υπερβολές, εστιάζοντας κυρίως στους ηθοποιούς και στο συναίσθημα τους. Υπάρχει ζωντάνια και ωραίος ρυθμός, ενώ διατηρεί το παλιακό κλίμα της εποχής στην οποία διαδραματίζεται. Στο γεγονός αυτό βοηθά βέβαια και η εξαιρετική μετάφραση του έργου από τον Γιώργο Μπλάνα, η οποία δείχνει να διατηρεί το βρετανικό ύφος χωρίς το στοιχείο της υπερβολής. Τα σκηνικά και τα κοστούμια του Κέννυ Μακλέλαν, διατηρούν απόλυτα το ύφος της εποχής, το οποίο βγάζει την αίσθηση της σκοτεινιάς και της φθοράς. Η φθορά αυτή αντικατοπτρίζεται και στους ίδιους τους ήρωες, όπου μέσα στο καμαρίνι του Σερ και στα παρασκήνια του θεάτρου βλέπουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν και το πως φτάνουν στα όρια τους μέχρι την τελική σκηνή. Ο φωτισμός του Βασίλη Κλωτσοτήρα είναι ατμοσφαιρικός και σε βάζει ακόμα περισσότερο μέσα στην παράσταση και στην αίσθηση που αποπνέει.

Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι ζεστές και καθόλα ανθρώπινες, βάζοντας τον θεατή μέσα στο κλίμα. Χωρίς υπερβολές και έντονες εξάρσεις σε κάνουν πραγματικά να νιώθεις ότι είσαι κάπου μέσα σε εκείνο το σχεδόν γκρεμισμένο θέατρο και περιφέρεσαι στους διαδρόμους ακούγοντας από τη μια το άγχος και την αντάρα των ηθοποιών κι από την άλλη τις σειρήνες του πολέμου. Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης στο ρόλο του Αμπιγιέρ (Νόρμαν) στέκεται με αυταπάρνηση δίπλα στον ξεπεσμένο Σερ, είναι συγκινητικός, δείχνοντας την αφοσίωση του σε έναν άνθρωπο που στην πραγματικότητα ποτέ δεν του φέρθηκε όπως έπρεπε. Ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης (Σερ) είναι καθηλωτικός, καθώς δείχνει πως κλιμακώνεται η φθορά και η δυστυχία ενός ήρωα που δεν είναι εκεί που ονειρευόταν κι ενώ δείχνει να εγκαταλείπει τη μάχη, στέκεται στα πόδια του, μπρος στο θεατρικό του καθήκον, μέχρι την τελευταία του ανάσα. Παράλληλα, μέσα από τις ψυχολογικές του μεταπτώσεις και την αλλαγή στον τόνο της φωνής του, που είναι ιδιαίτερα έξυπνο εύρημα, πραγματικά δείχνει πως ένας ήρωας σβήνει και χάνεται στο χρόνο. Η Ναταλία Δραγούμη στο ρόλο της Λαίδης συμπληρώνει τους κύριους χαρακτήρες, δείχνοντας τη γυναικεία ματιά στα πράγματα και το πως μια γυναίκα παρά τα προβλήματα και τις αναποδιές δείχνει να μην τα παρατάει. Τον εξαιρετικό θίασο συμπληρώνουν οι Δάφνη Λιανάκη, Απόστολος Πελεκάνος, Αντριάνα Ανδρέοβιτς, Άγγελος Νεράντζης, Γιώργος Γιατζιτζάκης και Ορφέας Τσαρέκας. Όλοι μαζί συνθέτουν μια παράσταση με κύριο στόχο να μιλήσει στο σήμερα και να θίξει θέματα όπως οι σχέσεις εξουσίας, ο θάνατος, η πολιτική κατάσταση, η εκμετάλλευση και η αφοσίωση. Ωστόσο υπάρχει ένα έντονο αίσθημα απογοήτευσης που διακατέχει τους ήρωες, διότι κανένας τους δεν βρίσκεται εκεί που πραγματικά ονειρεύεται.

Κλείνοντας, ο «Αμπιγιέρ» είναι μια παράσταση που αξίζει να δει κάποιος, διότι θα σε μεταφέρει σε έναν πιο απόκοσμο αλλά και συνάμα τόσο ανθρώπινο κόσμο, μιας άλλη εποχής που αν όμως κλείσουμε τα μάτια θα διαπιστώσουμε ότι είναι τόσο κοντά μας.

Περισσότερα για την παράσταση ΕΔΩ