Η Άποψή μας για την παράσταση “HAMLET & Άμλετ” σε σκηνοθεσία Ζωής Ξανθοπούλου στο Θέατρο Αργώ
Η Ζωή Ξανθοπούλου και ο Φαίδων Καστρής μας προτείνουν μία διαφορετική «ανάγνωση» του Σαιξπηρικού Άμλετ. Το πρωτότυπο έργο για να παρασταθεί επί σκηνής χρειάζεται τουλάχιστον δεκαπέντε ηθοποιούς. Η παράσταση που είδαμε στην Κάτω Σκηνή του Θεάτρου Αργώ μας εξέπληξε με χαρά και μας άφησε ένα δυνατό άρωμα θεάτρου μετά το πέρας της.
Σε έναν λιτό χώρο, που θυμίζει νεκροτομείο, «ξυπνά» ένα παιδί. Δεν έχει σημασία αν είναι αγόρι ή κορίτσι, αν αποκοιμήθηκε ή πέρασε στην άλλη όχθη, με το κείμενο του Άμλετ στην αγκαλιά του. Καθώς συνέρχεται από τον βαθύ ύπνο, τον μεγάλο αδερφό του θανάτου συνομιλεί με όλα τα πρόσωπα του έργου, προσπαθεί να λύσει τις απορίες του, λέει φωναχτά τις σκέψεις του. Οι χαρακτήρες του έργου «ζωντανεύουν» και οι ηθοποιοί γίνονται «φαντάσματα» προσπαθώντας να δώσουν απάντηση όχι στο γενικό ερώτημα «Να ’ναι κανείς ή να μην είναι» (Πράξη Γ-Σκηνή 1) που διερωτάται ο πρίγκηπας της Δανίας αλλά θέτοντας το σε πιο προσωπικό επίπεδο «να είσαι ή να μην είσαι;».
Η σκηνοθεσία της Ζωής Ξανθοπούλου δημιουργεί έναν θεατρικό κόσμο όπου ακροβατεί ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα• η σκηνοθέτης επιχειρεί και καταφέρνει να περιπλανηθεί μεταξύ του κόσμου των ζωντανών και του κόσμου των νεκρών έχοντας δύο καλούς συμμάχους: τη μετάφραση του Βασίλη Ρώτα, μια πολύ παλιά, θα λέγαμε κλασική μετάφραση, που αποδίδει τον ποιητικό λόγο του Σαίξπηρ σε μια ξεχασμένη σχεδόν ελληνική γλώσσα και τη δραματουργική διασκευή του έργου για δύο ηθοποιούς από τον Φαίδωνα Καστρή. Η συγκεκριμένη διασκευή αποτελεί μία άρτια σύλληψη του σαιξπηρικού πνεύματος και για μια ακόμη ένα έργο που γράφτηκε στα 1600-1601 μπορεί να συνομιλήσει με τον θεατή και να τον οδηγήσει σε νέες αναζητήσεις και ίσως να βάλει ένα μικρό λιθαράκι να ομορφύνει την καθημερινότητα του.
Η σκηνογραφία του Βασίλη Αποστολάτου πετυχαίνει να συνδέσει τους δύο κόσμους και δίνει τη δυνατότητα στους ηθοποιούς να κινούνται σαν αερικά.
Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι αντάξιες της θεατρικής τους πορείας. Η Ζωή Ξανθοπούλου έχει φρεσκάδα και νιότη και εύκολα σε παρασέρνει με την αθωότητα ενός μικρού παιδιού αλλά ταυτόχρονα ξεστομίζει και λόγια γέρου σοφού. Ο Φαίδων Καστρής αεικίνητος, αειθαλής, είναι το αερικό της παράστασης• σε γοητεύει ο λόγος του αλλά ολόκληρο το σώμα του είναι στην υπηρεσία των σαιξπηρικών ρόλων και η εκφραστικότητα του προσώπου του χαρίζει στον θεατή στιγμές που θα θυμάται για καιρό.
Όσοι βρεθείτε στην Κάτω Σκηνή του Θεάτρου Αργώ Σάββατο βράδυ και Κυριακή απόγευμα θα απολαύσετε ένα μικρό διαμαντάκι. Καλή σας θέαση!
Συντελεστές
Μετάφραση: Βασίλης Ρώτας
Δραματουργική επεξεργασία, προσαρμογή κειμένου για δύο ηθοποιούς: Φαίδων Καστρής
Σκηνοθεσία: Ζωή Ξανθοπούλου
Σκηνογραφία: Βασίλης Αποστολάτος
Ψιμυθίωση: Ήρα Σ. Μαγαλιού
Ερμηνεύουν: Φαίδων Καστρής, Ζωή Ξανθοπούλου
Τραγούδι τέλους: Uncertainty, Jack Blue
Της Κατερίνας Δημητρακοπούλου, 30/12/21
Πολιτιστικός συντάκτης