Η Άποψή μας για την παράσταση “GOLFω” του Σπυρίδωνος Περεσιάδη σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Καραντινάκη
Γράφει η Κατερίνα Μπουκάλα
23/04/24
Την Κυριακή 21 Απριλίου βρεθήκαμε στο Θέατρο 104, όπου παρακολουθήσαμε την παράσταση «Golfώ», μια κωμική διασκευή του βουκολικού δράματος «Γκόλφω» του Σπυρίδωνος Περεσιάδη, σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Καραντινάκη και διασκευή Ηρώς Κισσανδράκη.
Η «Γκόλφω» είναι μια βωβή ταινία του 1915, συγκεκριμένα η πρώτη γνωστή ταινία μεγάλου μήκους του ελληνικού κινηματογράφου, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μπαχατώρη και πρωταγωνίστρια τη Βιργινία Διαμάντη. Πρόκειται για μια διασκευή του βουκολικού δραματικού ειδυλλίου σε πέντε πράξεις του Σπυρίδωνος Περεσιάδη, το οποίο γράφτηκε και παρουσιάστηκε πρώτη φορά θεατρικά στην Ακράτα το 1893, στον τόπο διαμονής του συγγραφέα. Το 1955 γυρίζεται για δεύτερη φορά σε σκηνοθεσία Ορέστη Λάσκου, με πρωταγωνίστρια την Αντιγόνη Βαλάκου, με εντελώς διαφορετική μορφή λόγω του ήχου.
Εν μέσω πολλών παρτίδων γκόλφ… ο Γρηγόρης Καραντινάκης σκηνοθετεί μια ενδιαφέρουσα και ανατρεπτική «Golfώ». Με κύριο γνώμονα το χιούμορ προσπαθεί να αναδείξει την τραγική ιστορία της Γκόλφως και του Τάσου, όπου οι οικονομικές αξίες, τα ήθη και τα έθιμα της εποχής και κυρίως το συμφέρον, παρά τη βαθιά αγάπη τους χωρίζουν. Μια έξυπνη και εύστοχη σκηνοθετική προσέγγιση του έργου, κρατώντας το πνεύμα της εποχής, χωρίς το έντονο στοιχείο της υπερβολής, κρατά τους θεατές μέχρι το τελευταίο λεπτό σε εγρήγορση. Ο ίδιος υπογράφει και το σκηνικό της παράστασης. Ο συνεχής διάλογος μεταξύ των ηθοποιών (Λευτέρης Βασιλάκης, Μαρία Δαμασιώτη, Ηρώ Κισσανδράκη, Γιώργος Κοσκορέλλος) και οι εναλλαγές που γίνονται κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον. Η ενέργειά τους καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης δίνει την αίσθηση της ζωντάνιας και παρά του δύσκολου και στενάχωρου επί της ουσίας θέματος που πραγματεύεται δίνει μια ανάσα αισιοδοξίας και χαράς.
Η διασκευή του κειμένου και τα κοστούμια είναι της Ηρώς Κισσανδράκη. Δίνεται η αίσθηση και ο αέρας μιας άλλης εποχής με μια πιο μοντέρνα εκδοχή χωρίς το στοιχείο της υπερβολής. Η μουσική είναι του Ορέστη Μπενέκα και οι χορογραφίες της Βρισηίδας Σολωμού. Όλοι μαζί δημιούργησαν μια ευχάριστη παράσταση που θα κάνει το κοινό να ξεχαστεί αλλά και συνάμα να σκεφτεί.
Σίγουρα θίγονται θέματα που δεν μπορούν να αφήσουν κανέναν αδιάφορο, όπως ο έρωτας και η αληθινή αγάπη, τα συμφέροντα και οι ηθικές αξίες, αλλά σίγουρα σου αφήνει μια ανάσα αισιοδοξίας στο τέλος, μιας και η αληθινή αγάπη περνά στην αιωνιότητα και την αθανασία και οι δυο ήρωες παρά τις δυσκολίες παραμένουν μαζί.
Περισσότερα για την παράσταση ΕΔΩ