Η Άποψή μας για την παράσταση «Η Ιοκάστη Γιουξουάν στη Xώρα της Κλιμακτηρίου» της Κικής Μαυρίδου στον Πολυχώρο VAULT

Γράφει η Κατερίνα Δημητρακοπούλου
15/04/24

«Ξέρεις γιατί λέω την ηλικία μου; Γιατί όταν πάτησα τα πενήντα, σήκωσα το κεφάλι μου στον ουρανό και ευχαρίστησα τη ζωή, που κατάφερα να τα φτάσω.»

Η ιστορία της Ιοκάστης δεν διαφέρει και πολύ από την ιστορία μίας καθημερινής, ανώνυμης γυναίκας κατά μεγάλο ποσοστό καθώς υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Δεν είναι όλα άσπρο – μαύρο. Η Ιοκάστη δεν γνώρισε το στοργικό χάδι του πατέρα, μεγάλωσε με μία αυταρχική μητέρα που έτρεφε μεγάλη αδυναμία στον γιο της, ερωτεύτηκε, παντρεύτηκε, γέννησε και αυτή έναν γιο που «δεν ανήκει σε κανέναν παρά μόνο στον εαυτό του», χώρισε και ήρθε η στιγμή της σωματικής και ψυχικής αλλαγής που έφερε και τον απολογισμό του μέχρι τώρα βίου της. Και μένει μόνη της με τον εαυτό της. Θα καταφέρει να συμβιώσει μαζί του;

Μία γυναίκα σαν όλες τις γυναίκες άνω των πενήντα βιώνει μία δύσκολη περίοδο τόσο ψυχικά όσο και σωματικά που η ιατρική επιστήμη και ιδιαίτερα η γυναικολογία δεν έχει να δώσει ένα χάπι σωτηρίας. Στο ερώτημα τι μπορούμε να κάνουμε οι γυναικολόγοι απαντούν με το υπέροχο μειδίαμα του Κούρου.

Η Κική Μαυρίδου καταπιάνεται αυτή τη φορά με ένα γυναικείο θέμα, που όλος ο γυναικείος πληθυσμός βιώνει σχεδόν αναίμακτα κάποιες φορές ή πολύ δύσκολα τις περισσότερες. Η συγγραφέας σκιαγραφεί έναν χαρακτήρα που μιλά για αυτό το θέμα «ταμπού» χωρίς υπερβολές και υστερίες αλλά με έντονη αίσθηση χιούμορ.

Η Βάνα Πεφάνη τυλίγει την πρωταγωνίστριά της με εμπιστοσύνη και αγάπη αγγίζοντας την με το μαγικό ραβδάκι της νεράιδας. Έχει στα χέρια της ένα δυνατό κείμενο και η πολυετής εμπειρία της στη θεατρική σκηνή ως ηθοποιός και ως σκηνοθέτις μπορεί να μεταμορφώσει «το ασχημόπαπο σε κύκνο».

Η Άντρια Ράπτη αφήνεται στη σκηνοθέτιδα με εμπιστοσύνη με αποτέλεσμα να δούμε επί σκηνής μία ανάλαφρη φιγούρα που έχει βιώσει τόσα πολλά αλλά έχει και να εξομολογηθεί μία ολόκληρη ζωή. Κάθε μονόλογος είναι από τη φύση του δύσκολος αλλά η Ράπτη φαίνεται έχει δουλέψει με την «Ιοκάστη» πολλές ώρες. Έχουν γίνει φίλες και ίσως και σε κάποια θέματα να συμπορεύονται. Η Life Coach (ακούγεται η φωνή της Σμαράγδας Καρύδη) τη συμβουλεύει να πάρει βαθιά ανάσα και να αποφύγει τα προβλήματα. Μπορεί να τα καταφέρει.

Αυτό που μας έδωσε τη μεγαλύτερη χαρά ήταν η αίσθηση της χειροποίητης δουλειάς, ότι αυτή η παράσταση έγινε με μεράκι και αγάπη. Ο Μάνος Αντωνιάδης που υπογράφει τη μουσική και η Βάνα Πεφάνη τον σχεδιασμό των φωτισμών υποστήριξαν πολύ εύστοχα τις συναισθηματικές μεταπτώσεις της ηρωΐδας. Η Άννα Κουρουπού επιμελήθηκε την αναπαλαίωση των σκηνικών, οι ce-lab (Χρήστος Χαρίσης και Ελένη Μολύβα) φρόντισαν για τα σκηνικά και τα κοστούμια ενώνοντας δύο κόσμους: της Ιοκάστης και της μητέρας της

Η παράσταση εξελίχθηκε σε γυναικεία υπόθεση από την αρχή έως το τέλος όση ώρα τα φώτα της σκηνής ήταν αναμμένα. Αλλά και μετά. Τα λόγια της Ιοκάστης συνεχίζουν να «ακούγονται» στα αυτιά των θεατών και ίσως να προκάλεσαν κι έναν μικρό προβληματισμό. Καλή θέαση!