Συνέντευξη – Κατερίνα Γεωργάκη

Συνέντευξη στον Περικλή Μπίκο
23/11/23

Η Κατερίνα Γεωργάκη είναι μια εξαιρετική ηθοποιός και ένας πολύ δοτικός άνθρωπος. Προσπαθούσαμε από την περίοδο της καραντίνας περίπου να κάνουμε μια συνέντευξη και τελικά με αφορμή την Ιλιάδα του Ομήρου σε σκηνοθεσία Κάρμεν Ρουγγέρη τα καταφέραμε. Η Κατερίνα έχει συμμετάσχει μεταξύ άλλων ως Ροζίνα στον «Κουρέα της Σεβίλλης» από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κέρκυρας, ως Κατρίν στη «Μάνα Κουράγιο» σε σκηνοθεσία Πέτρου Γάλλια, στη «Μπομπονιέρα» του Βασίλη Τσιγκριστάρη και τα τελευταία 8 χρόνια συμεετέχει στην δημιουργική ομάδα της Κάρμεν Ρουγγέρη. Αυτή την περίοδο την συναντάμε στην Ιλιάδα στο christmas theater σε μια παράσταση που θα την ευχαριστηθούν και οι μικροί αλλά και οι μεγάλοι που θα την παρακολουθήσουν. Την ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο της και για την όμορφη κουβέντα που είχαμε.

– Πως αποφάσισες να γίνεις ηθοποιός;
Ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα, το πρώτο πράγμα που θυμάμαι να συζητάω με τον εαυτό μου. Ήμουν πολύ μικρή, μεγαλώνοντας άρχισα να αναθεωρώ γιατί μπήκα στην “ενήλικη ασπρόμαυρη σκέψη” να βρω μια σίγουρη δουλειά, σίγουρα μόνιμη με σίγουρο εισόδημα. Αλλά είχα έναν άνθρωπο στην οικογένεια μου, δίπλα μου, που πήγε κόντρα και στις σκέψεις μου άλλα και στους υπόλοιπους που είχαν τον ίδιο τρόπο σκέψης. Σε αυτόν το χρωστάω.

– Θυμάσαι την πρώτη σου παράσταση ή τον πρώτο σου ρόλο;
Όλες τις θυμάμαι. Ακόμα και τα ποιήματα στις σχολικές γιορτές ή τα σκετσάκια στην καλοκαιρινή κατασκήνωση.
Ξεχωρίζω τη πρώτη επαγγελματική μου δουλειά, το «Μπλε Παλτό» του Nicky Silver σε σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Κοέν και αργότερα στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κέρκυρας τη Ροζίνα στον «Κουρέα της Σεβίλλης» σε σκηνοθεσία της Κάρμεν Ρουγγέρη. Είμαι ευγνώμων για τη Χριστίνα στη «Μπομπονιέρα» του Βασίλη Τσιγκριστάρη, σε σκηνοθεσία Μάνου Κανναβού.
Αν χρειαστεί να τα βάλω σε σειρά, πρώτη θα μπει η Κάτριν στη «Μάνα Κουράγιο» σε σκηνοθεσία Πέτρου Γάλλια.
Τους ευχαριστώ όλους τόσο πολύ που με εμπιστεύτηκαν.

– Πως κάνεις τις επιλογές σου; Στηρίζεσαι περισσότερο στο ένστικτο ή στη λογική;
Δεν έχω βρεθεί στη θέση να έχω δίλλημα για να επιλέξω ένα ρόλο ή ένα έργο. Ακόμα. Όταν διαβάζω κάτι καινούργιο που καλούμαι να ερμηνεύσω αμέσως μου έρχεται μια σκιαγραφημένη εικόνα, του πως θα ήθελα να είναι και δουλεύω πάνω σε αυτό προσθέτοντας και αφαιρώντας με καθοδήγηση του εκάστοτε σκηνοθέτη. Τώρα που το σκέφτομαι δουλεύω το αποτέλεσμα βασιζόμενη και στο ένστικτο και στη λογική. Μέχρι τώρα, μάλλον είμαι τυχερή γιατί με όσους σκηνοθέτες έχω συνεργαστεί έχουμε πάνω κάτω την ίδια αισθητική και συμφωνούμε.

– Νιώθεις ποτέ ανασφάλεια μέσα σε έναν τόσο ανταγωνιστικό χώρο;
Η αλήθεια είναι πως όχι. Δε ξέρω πως ακούγεται αλλά δεν την έχω αυτή την αίσθηση. Το έχω σκεφτεί αρκετά. Όλοι έχουμε κάτι να δώσουμε και όλοι κάτι διαφορετικό. Όταν λοιπόν, βιώνω μια «απόρριψη» -βαριά λέξη- δε το παίρνω προσωπικά και δε με κάνει να αμφισβητώ τον εαυτό μου. Δεν είσαι αυτό που έψαχναν, γίνε καλύτερη και πήγαινε παρακάτω. Έχω συνειδητοποιήσει, επίσης, ότι στο χώρο μας τεράστιο ρόλο παίζει να είσαι στο σωστό μέρος, τη σωστή στιγμή.

– Μετά την τεράστια επιτυχία της “Οδύσσειας” που ανέβηκε την περασμένη θεατρική σεζόν και την περιοδεία του “Παραμυθιού χωρίς όνομα” σε όλη την Ελλάδα το καλοκαίρι, επιστρέφεται με την “Ιλιάδα” του Ομήρου. Πως αισθάνεσαι που είσαι μέρος αυτής της παραγωγής;
Πραγματικά είχε τεράστια επιτυχία η Οδύσσεια, πέρσι. Τη ίδια επιτυχία έχει και η Ιλιάδα, φέτος. Νιώθω σαν να ολοκληρώθηκε μια ιστορία.
Ήμουν μέρος και στα 2 έπη του Ομήρου. Σαν να ολοκληρώθηκε μια αποστολή, δηλαδή. Νιώθω χαρούμενη και τυχερή γιατί συνέβαλλα στο να γνωρίσουν τόσα πολλά παιδιά τον Όμηρο και τη σπουδαιότητα του.

– Τα τελευταία χρόνια σε συναντάμε σταθερά ως συνεργάτη της Κάρμεν Ρουγγέρη στην Παιδική Σκηνή, φέτος ειδικά και σε ρόλο βοηθού σκηνοθέτη. Τι έχεις κερδίσει όλα αυτά τα χρόνια από αυτή την συνεργασία;
Με την αγαπημένη Κάρμεν Ρουγγέρη συνεργαζόμαστε τα τελευταία 8 χρόνια. Και τα 8 αυτά χρόνια είχα την τύχη να είμαι βοηθός σκηνοθέτη και ηθοποιός στο θίασο της. Είναι δασκάλα η Κάρμεν. Έχω μάθει πολλά και ως ηθοποιός με τη καθοδήγηση της ως σκηνοθέτη αλλά και πως να αντιμετωπίζω τον εαυτό μου στο χώρο, με τις συμβουλές της ως «μαμά». Μετά από τόσα χρόνια έχω μάθει πως λειτουργεί και πως οραματίζεται το κάθε τι. Η συνεργασία μαζί της είναι εύκολη, όμορφη και δημιουργική.

– Πως έγινες μέλος αυτής της ομάδας;
Η πρώτη επαφή έγινε μέσω του Πέτρου Γάλλια, τον οποίο γνώρισα το 2012 όταν επιτελούσε Καλλιτεχνικός Διευθυντής στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κέρκυρας. Ο Πέτρος συνεργάζεται πολλά χρόνια μαζί της ως χορογράφος και υπεύθυνος φωτισμών, τον εμπιστεύομαι απόλυτα και τον θεωρώ μέντορά μου, εκτός από φίλο. Από το 2016, λοιπόν, συνεργάζομαι με την Κάρμεν και είναι τιμή μου, που με σκέφτεται για κάθε έργο της και με εμπιστεύεται.

– Τι είναι αυτό που κάνει την Κάρμεν Ρουγγέρη ξεχωριστή ως δημιουργό αλλά και ως συνεργάτη;
Είναι τόσο προσγειωμένη, τόσο συνεργάσιμη και συνεννοήσιμη.
Αγαπάει αυτό που κάνει και το δημιουργεί με σεβασμό μέσα από τη καρδιά της, χωρίς συμπλέγματα καλλιτεχνών και δηθενισμούς. Και το κάνει γιατί θέλει να προσφέρει και όχι για να επιβεβαιωθεί. Αγαπάει τα παιδιά και ως η «γιαγιά των παιδιών» ανεβάζει την εξιστόρηση των παραμυθιών σε άλλο επίπεδο, γεμάτο μουσικές, χρώματα και εικόνες.

– Η “Ιλιάδα” μοιάζει στην ουσία με ένα πολεμικό έπος είναι όμως ένα βαθιά αντιπολεμικό έργο. Με ποιο τρόπο το έχετε ανεβάσει και τι κερδίζουν τα παιδιά, αλλά και οι μεγάλοι, στην θέασή της;
Η Ιλιάδα ξεκινάει με το θυμό του Αχιλλέα. Ποιος ήταν όμως ο Αχιλλέας; Ποια ήταν η ωραία Ελένη; Παρουσιάζουμε στην αρχή, λοιπόν, 4 μικρές ιστορίες για να βοηθήσουμε τα παιδιά να καταλάβουν το έργο καλύτερα. Να μάθουν για το μήλο της Έριδας που ήταν η αρχή του “κακού”, για τον Πάρη, την Ωραία Ελένη και τον Αχιλλέα. Η παράσταση μας είναι απόλυτα μελετημένη και τεκμηριωμένη. Με μεγάλο σεβασμό προς στον Όμηρο. Στόχος μας δεν είναι μόνο να περάσουν όμορφα και δημιουργικά αλλά να πάρουν ερέθισμα τα παιδιά και οι μεγάλοι, ώστε φεύγοντας από το θέατρο να θελήσουν να μάθουν περισσότερα. Να πιάσουν το βιβλίο και να γνωρίσουν τη μαγεία και το μεγαλείο του ποιητή.

– Ποιος είναι ο δικός σου ρόλος μέσα στην παράσταση;
Στην Ιλιάδα είμαι η Θεά Αφροδίτη και η Ανδρομάχη. Τόσο διαφορετικοί ρόλοι μεταξύ τους. Είμαι πολύ χαρούμενη γιατί ήταν πρόκληση για μένα.
Η Αφροδίτη η Θεά του Έρωτα, με ταπεραμέντο και σιγουριά, που παίρνει μέρος στη ροή του πολέμου και η Ανδρομάχη, με τελείως διαφορετικό ψυχισμό που γνωρίζει πως ο άντρας της θα χαθεί και είναι ανήμπορη να αλλάξει το αποτέλεσμα.

– Σκηνοθετικά η παράσταση είναι άρτια καθώς κάθε σκηνή της μοιάζει με ζωγραφικό πίνακα. Ένα άλλο δυνατό σημείο της είναι η μουσική και τα τραγούδια. Θέλεις να μας πεις τι ακούμε στην παράσταση;
Κάθε σκηνή είναι ένας ζωντανός πίνακας. Το εικαστικό μέρος της παράστασης είναι ιδιαίτερα προσεγμένο. Από τις εικόνες καθηλώνονται πρώτα τα παιδιά. Από τις ωραίες εικόνες ντυμένες με χρώματα και φωτισμούς. Εικόνες που διαδέχονται η μια την άλλη και ανανεώνουν το ενδιαφέρον τους.
Η παράσταση μας είναι ντυμένη με παραδοσιακή μουσική. Η Κάρμεν και οι συνεργάτες της πιστεύουν ότι η παραδοσιακή μουσική ταιριάζει απόλυτα με τα θέματα που αντλούν από την μυθολογία και την Αρχαία Ελλάδα. Εμπνευσμένοι λοιπόν από την παράδοση δεν μένουν στην αντιγραφή της μουσικής, ο μουσικός θα προσθέσει τη τέχνη του και τη δική του πινελιά με την ενορχήστρωση του.
Υπάρχει και μια εξαίρεση, όμως, ένα από τα τραγούδια της παράστασης προέρχεται από ένα γκρεκάνικο τραγούδι της Κάτω Ιταλίας.
Το θέατρο είναι πηγή γνώσης και τα ακούσματα θα πρέπει να συμπληρώνουν τη προσπάθεια αυτή.

– Τι σας λένε οι θεατές φεύγοντας από την παράσταση;
Βλέπω τα πρόσωπα των παιδιών φωτεινά και μαγεμένα και τα βλέμματα των γονιών ικανοποιημένα. Μετά την παράσταση έρχονται τα παιδιά ενθουσιασμένα να ακουμπήσουν τα κοστούμια, να βγάλουν φωτογραφίες, να μας πουν τι τους έκανε εντύπωση. Γελαστά ματάκια και χαρούμενα. Και ο ενθουσιασμός αυτός κρατάει και μέρες μετά την παράσταση, μας έχουν πει γονείς. Δε γίνεται, λοιπόν, να μην αισθανθείς ότι έχεις κάνει κάτι πολύ σωστά, ότι έχεις πάρει μέρος σε κάτι πετυχημένο που είναι ταυτόχρονα θεαματικό αλλά και διδακτικό.
Με λίγα λόγια, έχουμε πετύχει το σκοπό μας.